Op weg naar huis

Dag 31 12-6 Thuis is he Pinksteren, dat wordt hier in Griekenland volgens mij niet gevierd. Het is wat frisser vandaag, zitten wat te lezen te kijken te luieren. ’s Middags tot aan het einde van het strand gelopen en door het water terug, was lekker weer eens een beetje beweging te krijgen 1 ½ uur gelopen. Daarna een heerlijk ijsje gegeten met slagroom!! Op ons eigen terras met schitterend uitzicht. Er zijn oosterijkers naast ons komen staan leuk mee gekletst. Och maar even het water in en het wordt nog weer warm ook. Weer lekker gegeten bij de strandtent. Na het eten zitten we nog lekker wat buiten te kletsen met de buren. Dan zien we een hoop jonge lui uit een Turkse bus ze zitten op kleine stoeltjes, opeens begint er iemand op een fluit te spelen en op een trommel te slaan en de groep kinderen gaat dansen op een open plaats op het strand. Heel leuk om te zien, na een tijdje vroegen ze me om mee te doen, erg leuk, ze vonden dat ik het goed deed. Ze waren van een school in Turkije, ze waren op een soort studie reis ze gingen nu naar Italië en daarna gingen ze optreden in Slovenie, ze spraken erg goed Engels, volgens een leraar waren de kinderen uit 1 miljoen kinderen uit gekozen om op die schol te komen ze waren 15 – 16 jaar. Het was erg interessant om met hun te praten. De onverwachte dingen die je tegenkomt zijn vaak het leukst.

Dag 32 13-6 Vanmorgen op de fiets naar Igouminitsa. Het is vandaag een feestdag dus waarschijnlijk vieren ze hier toch Pinksteren, want bijna alle winkels zijn dicht. Toch brood en iets lekkers gekocht. Het is maar 7 km naar de stad. Omdat het dus een feestdag is, is het weer druk aan het strand, leuk om te zien. De Grieken komen aan rijden met hun auto tot bijna in de zee, hebben gemiddeld 3 kinderen bij zich 3 tassen met speelgoed koelbox parasols en stoelen handdoeken, gaan zitten en na 1 ½ uur gaan ze weer terug, dan komt alweer de volgende. Het weer is weer prachtig soms zelf te warm en doordat je aan zee zit heb je gelukkig wat wind van zee. Naast ons komen oude bekende staan die hadden we getroffen in Plataria waar we even met hun gekletst hebben. Hebben gebbq. Het was wel lekkere dag. ’s Avonds is het strand bijna verlaten. Morgen onze laatste dag.
Dag 33 14-6 Onze trouwdag 37 jaar. Voor de wet. Weer een mooi e dag, lekker rustig op het strand. Naast ons is een Italiaan komen staan met een hond hij slaapt in zijn auto op een matje, leuk met hem gekletst over van alles Italië Berlusconi was erg gezellig. Vandaag laatste keer gezwommen van deze vakantie, het water was echt warm. Als we aan het opruimen zijn komt een van de Brabanders vertellen dat ze gehoord hebben dat de Ferry weer staken, krijg toch even een beetje pijn in mijn buik. Maar we zien wel, je kunt er toch niets aan veranderen. Nog wat boodschappen gedaan en we gaan inchecken, gelukkig geen probleem onze maatschappij staakt niet, de Brabanders moeten naar Patras ze kunnen hier niet aan boord wegens de staking. We fietsen nog even Igoumonitsa in en gaan nog ergens eten, ze hebben niet veel bijzonders eten een kleinigheidje en eten straks aan boord nog wel wat, komt een flink onweer aan en het begint te regenen. De boot is op tijd, maar het is druk er moeten heel veel vrachtauto’s aan boord en we vertrekken pas om kwart voor negen. Als we vertrekken staan we op het dek te kijken naar Deprano baech er staan weer nieuwe campers op onze plaats. Het eten aan boord was wel oké alleen koud. We gaan nog wat afleveringen van Lost kijken in de camper, ik heb er niet veel van gezien ben er moe en kruip om half 12 in bed.

Dag 34 15-6 Was erg warm vannacht 27gr zo warm heb ik het nog niet gehad ’s nachts, maar ik heb toch goed geslapen volgens mij komt het van die reistablet tegen de zeeziekte. We rijden pas om kwart voor 1 van de boot af, we gaan nog tanken en een broodje eten we in de camper op. We beginnen goed er is een omleiding en we missen de volgende afslag, maar het komt toch nog goed.Alleen om Milaan is het een ramp staan zeker een uur in de file, dus de camperplaats aan het vierwoudsteden meer dat halen we niet meer, daar zouden we pas kwart over 10 aankomen en ik denk dat de keuken dan al dicht is, we staan nu 15km voor de St. Gotthard bij een wegrestaurant en blijven hier staan voor de nacht. Het eten was redelijk.Op de boot kreeg ik geen verbinding met waarbenje.nu dus daarom maar weer via mijn mobiel en de foto's doe ik wel als ik weer thuis ben.