Ouezanne en Fes, het Atlas gebergte en de woestijn

23 april dag 11 . We gaan vanmorgen richting Ouezanne, maar tot mijn grote ontsteltenis gaat de rit door het centrum. Truus weet waarschijnlijk niet wat hier in die straatjes allemaal loos is. Op een gegeven moment moeten we een eenrichting straat in. Ik zeg nog tegen Henk doe dat nou maar niet, maar ja toen zaten we er al in en dan kun je niet meer terug. Langs de kant auto’s en taxi’s geparkeerd aan de andere kant een busje, nou daar kwamen we echt niet langs en dan kun je niets anders dan wachten, ook al staan er nog andere auto’s achter ons, die ook graag door willen. Ik stond doodsangst uit tot ergernis van Henk. Toen kwamen er ook nog kraampjes en heel veel mensen die geen stap aan de kant gaan, brrrr. Maar Henk die kan er wat van, zonder krassen op andere auto’s, mensen en onze camper zijn we er toch doorheen gekomen . Ze zijn niet erg behulpzaam en kijken niet eens naar je maar blijven gewoon lopen waar ze lopen. Maar het was weer een mooie route, mooie bloemenvelden, mensen op muil ezels, schaapsherders, geitenherders en een echte schapen markt met vrachtwagens met wel heel veel stro op. We komen in Ouezanne op de camping, niet geweldig en aan een drukke weg. Vanaf vanmorgen heb ik diarree en dat is minder we blijven de middag maar bij de camper dat is wat veiliger. Na een dutje wil ik tegen half 5 toch wel eigenlijk het stadje in. De baas van de camping wil ons wel brengen en regelt ook een gids voor ons wat ik eigenlijk niet wil, maar oké, later blijkt het toch wel leuk te zijn en komen we op plaatsen waar je normaal niet komt. Hier is de Medina niet blauw maar groen, en het is een echt stadje met bijna allemaal handwerkers. Pijpen makers, kleermakers, wevers en ook lassers en smeden. Ook konden we een kijkje nemen in de Moskee. In een uurtje waren we uitgekeken en belde de gids onze chauffeur weer die ons kwam ophalen, maar wat een kamikaze rit. We zijn toen bij het restaurant op de camping gaan eten, kregen korting op het menu, maar het eten was niet echt lekker. Henk is ondertussen ook aan de diarree. Vanavond geen alcohol niet goed voor de darmen.

24 april dag 12 Vandaag richting Fes. Gelukkig niet door het centrum. Maar wat weer een prachtige route. Eerst nog door de bergen. Een echte graan schuur, daarna veel olijf gaarden. En heel veel mensen die langs de kant van de weg lopen, samen met hun drie schapen of hun koe. Of je ziet de muilezels langs de kant staan en dan zie je de mensen op het land werken. Wij weten niet hoe gelukkig we zijn dat we in Nederland geboren zijn en wonen. Hier zie je pas hoe goed we het toch hebben. Je schaamt je gewoon een beetje dat je hier met je grote camper door het land rijdt. En maar klagen, ik moet er niet aan denken dat ik hier zou wonen en leven. Ik snap dat de Marokkanen graag naar Nederland komen. Er zijn stukken slechte weg maar het is goed te doen als je een beetje om de gaten heenrijd. Maar je komt toch niet harder dan gemiddeld 50 km p.u. zeker als je een vrachtwagen voor je hebt. De camping is Fes is heel mooi, we gaan nog gauw even boodschappen doen bij de Mariane. Jammer dat de Wi-Fi niet tot aan de camper reikt, je moet naar de receptie om een beetje bereik en daar hapert hij nog en het is toch een flinke helling op naar de receptie. ‘s Avonds komt er een gids bij ons aan de camper, dat we morgen mee kunnen met hem samen voor 250 dirham, dat valt mee maar hij ging dan ook bij heel veel dingen met ons kijken de leerververs, de universiteit en de joodse wijk en natuurlijk naar de Medina. Ben benieuwd, moeten wel vroeg op om half tien vertrekken.

25 april dag 13. Natuurlijk op tijd wakker nog steeds diarree, vandaag dan toch maar een imodium gepakt. Boven bij de receptie zien we het stel dat samen met ons deze dag gaan beleven. Het is een leuk Duits stel. We gaan op weg met een busje met chauffeur en gids, eerst gaan we naar het Koninklijk Paleis met zijn prachtig allee. De koning is er niet dus de fonteinen doen het niet, hij is ook maar ongeveer 14 dagen per jaar hier. Dan rijden we via een mooie straat en langs de Joodse wijk naar een leer looierij. Bij binnen komst krijgen we een takje munt tegen de stank, gelukkig viel het wel mee. Heel interessant om te zien, wat een werk. Gelukkig werken ze niet meer ammoniak, dat is door Unesco verboden, die zijn daar de boel namelijk grondig aan het opknappen, maar het is toch even goed een hels werk. Wel allemaal met natuurlijke verf dus bv indigo, saffraan, henna ed. Maar de huiden moeten soms wel 10 dagen in die bakken blijven, maar er wel elke dag een keer uitgehaald worden, dus een heel zwaar werk. Je word er niet echt vrolijk van als je het ziet. Daarna wordt je natuurlijk mee de winkel ingenomen en wat je daar ziet is natuurlijk enorm zoveel soorten jassen, tassen en noem maar op. Ik heb gelijk zoiets van in mijn maat hebben ze toch niets, maar er wordt me gelijk gezegd dat alles op een dag op maat gemaakt kan worden. Ik had al een heel mooi jasje gezien, paars met wit afgebiesd en natuurlijk niet in mijn maat. En dan gaat het beginnen, het handelen. Voor € 340,00 maken ze hem op maat, ze nemen me de maat en dan brengen ze hem vanavond nog naar de camping. Oké maar dat vind ik veel te duur en eigenlijk heb ik ook geen jasje nodig, is natuurlijk wel leuk, maar dan maar niet. Dan gaat hij even rekenen en dan komt hij met een bod 260 en ik 230. En zo zijn we uitgekomen op 240 euro. Nou daar heb ik hem in Nederland niet voor, tenminste niet van deze kwaliteit. De maat wordt genomen en als ik hem niet goed vind hoef ik hem niet te pakken. Het andere stel koopt ook twee jassen en we gaan verder. Nu de Medina in. De gids laat ons heel veel zien, de oudste universiteit en Moskeeën, de Koran school enz. Dit hadden we zelf allemaal nooit gevonden, het is hier echt een wirwar van straatjes. Hier wordt het vervoer nog met ezels en muilpaarden gedaan en handkarren, zelfs een muilezel die coca cola rondbrengt. Je hebt straatjes waar ze alleen bruidskleding en gordels en huwelijks tronen en cadeaus e.d. verkopen. Dan weer waar ze zaten te weven. We gaan ook nog een weverij bekijken, waar ze je uiteraard tapijten willen verkopen, maar daar trappen we niet in. We gaan lunchen midden in de Medina in een prachtig restaurant en daar waren de prijzen dan ook naar, maar wel lekker gegeten. Dan weer verder nog bij een zijde weverij naar binnen waar we Henk een hoofddoek gekocht hebben. Toen nog naar een apotheek, waar we weer een hele uitleg kregen over Argan olie en aanverwanten artikelen. Daar heb ik een flesje argan huid olie gekocht. Kostte toch hier ook 20 euro en iets tegen het snurken voor Henk. Toen zouden we naar het busje gaan, maar de gids vertelde ons dat de jasjes klaar waren en dat we die nog gingen ophalen. Rits rats door al die steegjes en toen stonden we weer in de leerwinkel, snapte er niets van. Zelf zouden we het nooit meer terug gevonden hebben. De gids was leuk hij had ook humor, we waren om half zes terug op de camping. Helemaal moe, maar toch nog maar de was gedaan. Het was een leuke en ook dure dag nu gaan we maar de woestijn in daar zijn geen winkels haha.

26 april dag 14 Op ons gemak opgestaan de boel een beetje gepoetst en op weg naar de Hoge Atlas. Wat een geweldige route en wat een vergezichten. Je ziet nog veel sneeuw liggen boven op de bergen. Tegen drie uur op de camping in Midelt, wel aardig maar alleen voor 1 dag. Maar de camping baas zegt dat het morgen nog meer gaat waaien, en vandaag ging het al goed tekeer. We kijken morgen vroeg wel wat we doen want verder is hier niets te doen. Komt op een gegeven moment een Portugees busje naast ons staan met een Nederlander die al jaren in Marokko komt en ook rondleidingen geeft in de woestijn. Hij vertelt veel en vind zich zelf geweldig. Er komt nog een mannetje met thee op een dienblad voor ons. We lopen nog even naar de winkel en moeten dan komen kijken wat het mannetje, een Berber uit de bergen, allemaal verkoopt. Tapijten natuurlijk en probeert er ons een te verkopen, nou nee dat wordt hem natuurlijk niet. Ik maak nasi en wonder boven wonder hebben we ook hier nog steeds bereik voor onze tv. Dus Henk kan sport kijken en daarna kijken we 1 tegen 100. Nu gaan we kaarten en dan morgen verder naar beneden, als het niet te veel waait.

27 april dag 15 Het waait niet te hard dus we vertrekken gewoon. Verder de hoge Atlas in. Alweer een prachtige route wat een natuurschoon hier. We genieten allebei en maken foto’s bij de vleet. De wegen zijn goed met af en toe wat slechte stukken met gaten maar het is toch te doen. We gaan onderweg nog naar de souk van Rich gaan kijken, daar waren we zo doorheen en zijn maar gauw verder gereden door de prachtige bergen langs de rivier Ziz. En tegen drie uur zijn we een wel erg mooie camping gelegen tussen de bergen en aan de rivier. Het is natuurlijk in de middle of nowere maar wat een uitzicht. Henk perst wat lekkere sinaasappels voor ons uit en ik maak wat hapjes verder luieren we wat. ’s Avonds gaan we eten in het hotel waar verder geen gasten zijn er is geen menu kaart, we zijn er om half zeven kunnen gaan zitten en dan krijgen we van alles gebracht, voor gerecht rijst wortelen boontjes gehaktballetjes en aardappelen en olijven en ook nog brood. Ik dacht dat zal het wel zijn, nee daarna kregen we nog een tajine met kip en pruimen en we kregen zelfs nagerecht yoghurt met vers fruit en daarbij drinken we natuurlijk water, iets anders krijg je hier niet maar daar wen je ook aan thuis drink ik ook geen wijn bij het eten het was weer een heerlijke dag met heel veel indrukken.

28 april dag 16 We gaan verder richting woestijn. Ook weer een hele mooie route en op een gegeven moment zie je een palmen oase geweldig wat mooi veel groen en dan komt het zand. We geen weer een souk bezoeken in Rissani voor zo’n plaatsje toch een flinke Souk we lopen er wat rond waarderen onze Marokkaanse telefoon op en kopen weer wat sinaasappels en gaan weer naar de camper. Henk doet een poging om bier te kopen 200 dirham per blikje en je moet er tien kopen dat heeft hij toch maar niet gedaan. Verder het is intussen 38 graden buiten dus echt warm. Na even zoeken vinden we het hotel waar ook campers mogen staan, Kanz Erremal in Merzouga en ook hier is het warm. De camper zo goed mogelijk onder een paar palm bomen gezet. Ik loop even naar het zwembad van het hotel en dan zie je zo de woestijn duinen en de kamelen die achter het hotel liggen. Nou wat een uitzicht, lijkt wel een plaatje. Ook hier kunnen we vanavond eten wat de pot schaft, dus ben benieuwd. We blijven hier morgen ook maar staan en gaan ons vermaken in het zwembad en misschien een stukje woestijn al weet ik nog niet hoe.